(Текст предоставил: Инна Шабельная) |
Шабельная Инна |
муз. Инна Шабельная, стихи Фр. Богушевича. Каб мне голас добрый мець, Каб мне гора куды дзець, Каб жа гора бог не даў,- Я б вясёла заспяваў. Склаў я гора у аклунак, Склаў бяду сваю фрасунак, Кінуў ў рэчку аж да дна,- Прыйшло гора, як штодня. Ўзяў я гора ды ў анучу, Кінуў у полымя - агонь, Ніяк гора не замучу: Гора горам, як штодзён. Узяў я гора ды на вожжы, Завёў у лес, скруціў да пня. Заўтра гора як свет божы, Ўлезла ў хату як як штодня Ой, гора! Ой, гора ж маё! Склаў я гора ды у дошкі, Закапаў у вялікі роў, Адышоў ад ямы трошкі, Аж у хаце гора зноў. Завярнуўшы у салому Гора ў лапаць палажыў. Абуў лапаць, сышоў з дому Гора горам, - лапаць згніў. Склаў я гора ў тарбіну, Аж у Мерыку адвёз,- Думаў: тут або я згіну, Або з гора будзе лёс. Дык і тут няма пакою З горам лёг і з горам устаў; Мусіць Бог яго з душою Разам возьме, разам даў! Ой, гора! Ой, гора ж маё!