(Текст предоставил: Евгений Барышников) |
Барышников Евгений |
Евгений Барышников. У тумане, дзе ня бачна берагоў, Зьнікаюць сэнсы, колеры і цені Зьнічы надзеі, прыцемкі багоў — Усё мінае ў белым летуценьні. У тумане, дзе няма шляху назад, Паміж вадой нябеснай і зямною, Навобмацак, наўсьлеп і наўздагад Цянюе човен у марах аб спакоі. У тумане, дзе не застаецца сьлед Пад бледным зьзяньнем чарнарогага меніска, З сабой сам-насам, сам сабе сусьвет, І плынь сама нясе твой човен хісткі. І прысам не дастаць да дна, І зрокам не працяць імглістую заслону Спыніўся рух і час. І давідна Можна забыцца ў сівым палоне, Дзе тонуць у начным тумане цені, Зьнічы надзеі, прыцемкі багоў... Усё мінае ў белым летуценьні, Усё растае ў белым летуценьні, Як добра ў гэтым белым летуценьні! Адно шкада: ня бачна берагоў... Укля-Зарасай-Менск жнівень-лістапад 2011